Vraag iemand naar zijn favoriete Surinaamse gerecht en aan de hand van zijn antwoord kun je herleiden hoe goed hij is ingevoerd in de Surinaamse keuken. Is het antwoord roti kip of bami/nasi, dan durf ik te zeggen dat we te maken hebben met een beginner. Een gevorderd eter van de Surinaamse keuken zal een genuanceerd antwoord geven: ‘Heb je even? Voor mijn saoto, telo, saté en dawet ga ik naar de Javaan, voor mijn bara en roti ga ik naar de Hindoestaan, voor mijn rijst met kip en kousenband, maispap en moksi ga ik naar de Creool en voor de pom – zucht – daarvoor moet ik naar mijn buurman, want zoals zijn oma die maakt, maakt niemand hem.’

Precies over déze smeltkroes gaat dit boek. Culinair ontdekker Judith Cyrus gaat in dit boek terug naar haar Surinaamse roots. Ze toont je hoe de diversiteit van de bevolking zich vertaald heeft in een veelzijdige Surinaamse keuken met bekende gerechten als saotosoep, pom en moksâleysi, maar ook minder bekende gerechten als gritbâna met tomtom, sopropo, hêrhêri en Surinaamse erwtensoep.